Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Bruno Zevi - Η Μοντέρνα γλώσσα της αρχιτεκτονικής


      Η συμμετρία είναι μια σταθερά του κλασικισμού. Η ασυμμετρία, λοιπόν,είναι μια σταθερά της σύγχρονης γλώσσας. Εξολοθρεύοντας το φετίχ της συμμετρίας, κάνουμε ένα σημαντικό βήμα προς τη σύγχρονη αρχιτεκτονική.(…) Συμμετρία = σπασμωδική ανάγκη για σιγουριά, φόβος για την ελαστικότητα, το ακαθόριστο, τη σχετικότητα, φόβος για το βιωμένο χρόνο. Ο σχιζοφρενής δεν ανέχεται το βιωμένο χρόνο: για να ελέγξει το άγχος του, απαιτεί την ακινησία. Ο κλασικισμός είναι η αρχιτεκτονική της κομφορμιστικής σχιζοφρένειας. Συμμετρία = παθητικότητα ή, σύμφωνα με τη φροϋδική ορολογία, ομοφυλοφιλία. Μέρη ομόλογα και όχι ετερώνυμα. Ο παιδικός φόβος του πατέρα, ο ακαδημαϊσμός είναι η πατρική εικόνα που προστατεύει το παιδί και το ευνουχίζει αν επιτεθεί σε μια ετερώνυμη εικόνα, τη γυναίκα, τη μητέρα.
      Δεχόμενοι τη συμμετρία γινόμαστε παθητικοί και η αγωνία μοιάζει να περιορίζεται, γιατί ο πατέρας δεν απειλεί πια αλλά κατέχει. (…) η συμμετρία είναι το πρόσωπο μιας πλασματικής εξουσίας που θέλει να φαίνεται αμετακίνητη. Τα αντιπροσωπευτικά κτίρια του φασισμού, του ναζισμού και της σταλινικής ΕΣΣΔ είναι όλα συμμετρικά.

(απόσπασμα από το έργο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ένα ακόμα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Ελπίζω να το αγαπήσετε και εσείς.